Helmond - Moskou

Onze kans om eindelijk eens af te rekenen met alle vooroordelen over Rusland!

donderdag, augustus 31, 2006

WEZEL-FESTIJN 2006 !


Zo, dat hebben we ook weer gehad!
Dat was eigenlijk de gedachte op de zondag morgen, na de zaterdag avond.
We zaten nog even na te keuvelen over de geslaagde herhaling van het feest van 2005, en kwamen tot de conclusie dat het organiseren daarvan wel te rekenen is als een aantal tropen jaren.
Dat zijn dus weer een aantal jaren minder te leven.
Toch is het, het allemaal wel waard, want ook dit jaar was weer vreselijk geslaagd!
Maurits, Marchel, en mijn persoontje, zijn er echt het gehele jaar mee bezig geweest, en hebben de beloning gekregen welke wij verdienen.
DJ MIKE was weer behoorlijk op dreef, en ook de zangeres welke hij had geregeld, was weergaloos!
Later zal ik nog even terug komen op deze zangeres, want dat heeft zij zeker verdient.
Iedereen was behoorlijk bevoorraad tijdens deze avond, en dat wil in ons Brabant zeggen dat niemand geheel nuchter ten huize is gegaan.
Gelukkig maar, want we hebben er wel een heel jaar voor gewerkt!
Een foto impressie volgt later op onze speciale foto site, en deze zal later bekend gemaakt worden, zodat iedereen die het feest bezocht heeft, ook zijn of haar beschonken hoofdje op de gevoelige plaat kan zien.
Proostend op de gezellige en geslaagde avond, kom ik er nog op terug in een later artikel!

Pakka. helmos@freemail.nl

DANNY NIET NAAR GUUS !


Druk,druk,druk, en nog eens druk!
Zo ziet ons leven er op dit ogenblik uit.
Natasha heeft het vreselijk druk op haar werk, en ik ben druk bezig de DVD van het jaarlijkse Wezel-festijn samen te stellen.
Zodoende is het even een beetje stil op Helmond-Moskou, maar vanaf morgen valt er weer wat meer te lezen op onze blog.
Toch werd ik deze week even verrast door een opmerkelijk bericht. –natuurlijk blijven wij wel het nieuws volgen!-
Danny Blind, die een aanbod van onze Russische vriend, Abramovitsj afslaat!
Dan moet je of flink in de lorum zijn geweest, of je doet liever niets anders dan de oppas achter de rok aan zitten!
Voor de mensen die dagelijks naar de uitzending luisteren van Edwin Evers op 538, weten waar ik op doel.
De exacte details ontbreken vooralsnog, maar het blijft opmerkelijk dat iemand een rijkelijk beloonde job afslaat.
Danny zal zijn reden er voor hebben, en zal wel een behoorlijke afkoopsom van Ajax hebben gekregen.
Andere redenen zou ik in ieder geval niet kunnen verzinnen.
Hier kunt u lezen wat er over geschreven wordt!

Pakka. helmos@freemail.nl

donderdag, augustus 24, 2006

NATIONALE NATURALISATIE CEREMONIE !


Van onze correspondent uit Helmond.

Vandaag was het dan eindelijk zover.
De Nationale Naturalisatie ceremonie zou in het ons bekende en nieuwe ‘Bavaria-House’ plaatsvinden.
Nu heeft Natasha begin dit jaar het bekende paarse boekje weten te bemachtigen, en dus konden wij voor deze gelegenheid aanwezig zijn.
Bij binnenkomst, werden wij begroet door medewerkers van de gemeente Helmond, en na het (wat uitgelopen) nuttigen van een kopje koffie, konden wij ons begeven naar de zaal waar de daadwerkelijke ceremonie plaats zou vinden.
Allereerst werd ons verteld dat er die ochtend wat technische problemen hadden voorgedaan, en eigenlijk ging er al wat rinkelen in het hoofd van uw correspondent, want als er in Helmond iets mis gaat, gaat het over het algemeen goed mis.
Toch viel het wel mee.
Ondanks de –in eerste instantie- weigering van de DVD-speler, en de vergeten teksten –meer kwalijk natuurlijk!- van de zanger en zangeres tijdens het ‘Wilhelmus’, –Natasha was beter op de hoogte van de tekst van het Wilhelmus dan het zangduo- liep voor de rest, de ceremonie wel vlot.
Natuurlijk wordt uiteindelijk de potsierlijke vertoning van het uitreiken van de nationale drie-kleur bij zo’n ceremonie niet vergeten. En gewapend met stok en vlag, stond Natasha even later op het podium tussen haar diverse mede-nieuwe-landgenoten.
Wat mij eigenlijk verbaast, is het feit dat de overheid maar steeds terug valt op het oubollige.
Natuurlijk is het logisch dat mensen, welke een nieuwe nationaliteit aannemen, het leuk vinden om verwelkomt te worden in dat land, maar moet dit dan allemaal dan zo nationalistisch?
Kom toch mensen, of een buitenlander dan zo dankbaar moet zijn dat zij/hij de Nederlandse nationaliteit heeft verkregen.
De Helmondse economie draait tenslotte voor 67% op diezelfde nieuwe Nederlanders, dus het lijkt mij logischer als Nederland die nieuwe Hollanders dankbaar is!
Geen kritiek verder hoor!
De verwerking van het proces is perfect verlopen, en de mensen waren zichtbaar blij met hun opnemen in de Nederlandse samenleving, maar kan het allemaal wat meer in verband alstublieft?
Verder was alles wel oké, en het belangrijkste voor deze mensen is uiteraard, dat zij de verlangde nationaliteit hebben verworven, gewild of niet!!!!!!!!

ps. sorry voor de slechte foto's, maar uw correspondent was zijn toestel vergeten, dus heeft hij ze maar met zijn telefoon gemaakt.

Later meer!

Hou-doe, helmos@freemail.nl

woensdag, augustus 23, 2006

WEDEROM VLIEGTUIGCRASH ! (2)


Inmiddels is bekend geworden dat zich onder de passagiers, de 7- jarige Anna Bakker uit Groningen bevond.
Ook zij heeft de ramp niet overleefd, evenals haar twee grootouders welke ook in Nederland wonen, en pas de Nederlandse nationaliteit hadden verworven.
Ze waren vanuit Anapa, (aan de zuid-Russische kust) onderweg naar st. Petersburg, om vandaaruit door te reizen naar Nederland.
De Nederlandse vader en de Russische moeder waren in Nederland gebleven.
Onder de slachtoffers begaven zich 39 kinderen.
Klik hier voor de beelden.

Later meer.

Pakka. helmos@freemail.nl

dinsdag, augustus 22, 2006

STADSDICHTERES MARIA !


Wederom hebben we een gedicht van onze stadsdichteres ontvangen.
Dit maal gaat het over het reeds beloofde incident rond het afgevuurde kanon bij het kasteel.
Het heeft volgens Maria ook nog een politiek tintje.
Oordeel u zelf over het volgende. (wie het nieuws niet eert, is het gedicht niet weerd!)


Het heeft geknald in Hellemond, maar dooije zijn er niet gevallen.
Zoals we dat wel kennen in Hellemond werd er weer eens
een oud kanon afgevuurd, en mensen van buiten de stad,
die hielpen of erbij stonden, werden het slachtoffer.
Het is een simpel berichtje.
Maar voor wie weet wat er gaande is in Hellemond,
is het een drama in de politiek van alledag.
Opeens is het gebeurd, als niemand oplet.
Dat kan in Hellemond.
Met een oud kanon, en met een nieuw net zo!

Maria van de Looverbosch.

Pakka. helmos@freemail.nl

WEDEROM VLIEGTUIGCRASH !


Zojuist is bekend geworden dat er wederom een vliegtuig in Rusland is neergestort.
Het gaat om een Toepolev TU-154 van de maatschappij Poelkovo.
Om 13.37 (Nederlandse tijd) was er een laatste noodoproep, waarna het toestel van de radar verdween.
Het toestel vervoerde 160 passagiers, en 10 bemanningsleden.
Vanuit de lucht zijn er brandende brokstukken van het toestel te zien.
Volgens de Oekraïense autoriteiten zijn er tot nu toe zo’n 40 lichamen waargenomen.

Later meer!

Pakka. helmos@freemail.nl

maandag, augustus 21, 2006

YURI NIKULIN !



Ik vind de rollen die hij in diverse films vertolkt, komisch, en het spel getuigd van de schik welke de acteur in zijn leven moet hebben gehad.
Hij is geboren als Yuri Vladimirovich Nikulin op 18 decenber 1921.
In diverse films is hij te bewonderen, en meestal gaat dat gepaard met een schaterlach van de kijker.
De droge humor welke hij in zijn acteerprestaties verwerkte, werken steeds maar weer op de lachspieren.
Naast zijn acteerwerk, werkte hij ook als medewerker, en later als directeur van het Moskou Circus.
Deze taak heeft hij 50 jaar vol weten te houden.
Op 21 augustus 1997 kwam er, helaas veel te vroeg, een eind aan het leven van deze populaire acteur. (Vandaag dus precies negen jaar geleden)
Hij ligt begraven op het Novodevitsji kerkhof, waar zijn graf nog steeds één van de drukst bezochte is.
Een imposant kunstwerk is er voor hem opgericht, waarbij ook zijn trouwe hond niet ontbreekt.
Het is ook heel makkelijk te vinden, want na het binnen gaan van het kerkhof, loopt men gewoon het hoofdpad af, en u zult na een aantal kruisingen vanzelf het grafmonument aan de rechterkant zien liggen.
Ik ben er dit jaar eindelijk geweest, en heb nog even aan een goede Nikulin-traditie deelgenomen.
Yuri was namelijk een zware roker, en veel mensen leggen tijdens een bezoek aan zijn graf dan ook een sigaret op zijn linker voet, zodat hij niet steeds naar de kiosk hoeft te lopen voor zijn rokertje.
Ik heb er een onvervalste Brandaris bij gelegd, met liefde gedraaid.
Indien u ooit Moskou eens mocht bezoeken, adviseer ik u om zijn graf eens te bezoeken.
Ook moet er op een plein in Moskou ergens een grote gebeeldhouwde auto staan met Yuri achter het stuur, maar dat ga ik de volgende keer opzoeken.

Pakka. helmos@freemail.nl

zondag, augustus 20, 2006

JAZZ IN CATSTOWN !


Na de vrijdag over geslagen te hebben, begaven wij ons op zaterdagavond in het hol van de leeuw, daar waar de kanonnen bulderden en het afweergeschut fluitend hun ladingen over ons hoofden afvuurden.
Eindelijk bij café ‘Franske’, -de naam zegt al genoeg- liepen we in een hinderlaag, en was het knokken voor het leven.
De klanken van ‘Martin Lewis & the Jivemen’ waren zo swingend, dat we maar snel onder doken op het terras aan het water.
Een gevaarlijke job, dat correspondentje spelen dacht ik na weer een salvo van swingende klanken, en aanschouwde de donkere hemel die al bezig was zijn lading over ons stadke uit te werpen.
Wij zaten in ieder geval beschut, en het bommentapijt zou onze schuilplaats niet in gevaar kunnen brengen.
Plots schrok ik op, -ik had net een slok van mijn benodigde drankje genomen- toen ik achter mij hoorden roepen, ‘Een raket, ik wil een raket’!
‘Mijn god’, dacht ik en keek verschrikt om, -als mensen nu ook al om raketten gaan vragen, waar moet het dan heen in deze wereld?- vroeg ik mij vertwijfeld af.
Mijn opluchting was heel groot toen ik besefte dat het manneke een ijsje met de gelijknamige naam verlangde van zijn vader.
Toch blijft het verslaggeven van Catstown in Helmond een levensgevaarlijke tak van journalistiek, en zijn we blij dat we het er heelhuids van af hebben gebracht.
Volgend jaar zal er ongetwijfeld weer zo’n oorlog uitbarsten, en zal deze correspondent noodgedwongen wederom tot aktie gedwongen worden!
Maar ja, dat is nu eenmaal het leven van een gewaardeerd correspondent in het altijd gevaarlijke Helmond!

Pakka. helmos@freemail.nl

DE VOORUITGANG !


Dat Guus Hiddink inmiddels was neergestreken in het verre Rusland, zal zelfs de grootste voetbalhater niet zijn ontgaan, maar hoe intensief is onze Guus nu eigenlijk bezig met zijn nieuwe taak als bondscoach van Rusland?
Heel intensief, zo is hier te lezen.
Natuurlijk is ook Hiddink op de hoogte van het feit dat de Russische bond in de laatste vier jaar maar liefst vijf coaches heeft versleten, en dus weet hij dat er eigenlijk een geheel nieuwe organisatie moet worden opgezet om de prestaties te kunnen verbeteren.
Maar hoeveel tijd krijgt ons Guus voor deze klus?
Indien men in Moskou slim is, –en ze zullen nu wel moeten lijkt mij- gunnen zij onze landgenoot alle tijd om het land er weer bovenop te helpen.
En waarom ook niet?
Vladimir Poetin heeft ook al bijna acht jaar de tijd om orde op zaken te stellen.
Met het geduld van de Russen zit het dus wel snor!
Laten we er het beste van hopen.

Pakka. helmos@freemail.nl

vrijdag, augustus 18, 2006

YURI NIKULIN !


Ik moet nog even wachten op een speciale foto vanuit Rusland om het artikel over Yuri Nikulin te kunnen publiceren.
Achteraf pakt het eigenlijk helemaal niet zo slecht uit dat de foto maar niet wil aankomen, want maandag is de sterfdag van de acteur, en het zou wel een mooi eerbetoon zijn als op deze dag het artikel zal verschijnen.
De foto waar ik op wacht, is een speciale foto, en eigenlijk wil ik het artikel pas publiceren als de foto in mijn bezit is.
Hij is gemaakt door een Russische fotografe, en is werkelijk schitterend.
Maar ja, niet in mijn bezit dus.
Wachten dus maar tot maandag.

Pakka. helmos@freemail.nl

HIDDINSKI WINT !


Zo, zijn eerste wedstrijd met zijn nieuwe vaderland zit er op, en of het nu nipt is of niet, de critici zullen weer even hun mond moeten houden.
Guus heeft gewoon deze oefenpot gewonnen, en zal uiteraard blij zijn met het resultaat.
Of de uitvoering ook zo geweldig was, daar mogen de zogenaamde deskundigen over gaan discuteren.
Voor Guus en zijn staf zal waarschijnlijk alleen gelden of zijn team een beetje heeft gespeeld heeft zoals zij dat willen.
Toch is het natuurlijk leuk voor het publiek dat Rusland eindelijk weer eens heeft gewonnen.
Pavel Pogrebnik scoorde in de blessuretijd tegen Letland het winnende doelpunt, en zet daarmee de missie van Guus en zijn staf in werking.
Lees hier het verslag.

Pakka. Helmos@freemail.nl

donderdag, augustus 17, 2006

12 STOELEN !


Even terugkomend op de boeken welke ik tijdens mijn vakantie doorgewurmd heb, kom ik eigenlijk automatisch op een wereldboek.
12 STOELEN van ILJA ILF & EVGENI PETROV.
In het begin van het boek, dacht ik nog even, -mijn god, waar ben ik aan begonnen- maar na twee maal de pagina omgeslagen te hebben, wist ik eigenlijk al helemaal zeker dat dit een waanzinnig leuk verhaal moest zijn!
Ik raad iedereen aan dit boek een keer te lezen.
Na het lezen van het boek, zijn we direct op zoek gegaan naar de film, en we vonden er twee, waarvan de jongste versie eigenlijk de meest gedetailleerde is.
Tot mijn stomme verbazing speelde in deze versie ook één van mijn geliefste acteurs mee, en dus was mijn keuze niet zo moeilijk.
Yuri Nikulin speelt namelijk in deze film de rol van huismeester, en ook deze rol weet hij weer op onnavolgbare wijze te vertolken.
Over Yuri Nikulin leest u later nog in een ander artikel, echter wacht ik nog op een foto uit Rusland.
Zeer aanbevolen dus, dit boek.
Als u Russisch verstaat, of indien u het boek met genot heeft gelezen –dan is het Russisch eigenlijk maar een bijzaak- zou ik u willen aanraden de film te bekijken.
Stuur een mailtje met u gegevens, en wij zenden u graag een kopie van de film toe.
U hoeft niet bang te zijn dat u illegaal werk toegezonden krijgt, want in Rusland kent men geen kopie recht!

Pakka. helmos@freemail.nl

STADSDICHTER !


Tot onze verrassing is de stadsdichteres ons dus nog niet vergeten!
Leuk en waardevol vinden wij!
Daar onze eigenlijke stadsdichter, na zijn uitverkiezing, geen inzendingen meer heeft ingezonden, zullen wij het ingezonden gedicht van MARIA VAN DE LOOVENBOSCH plaatsen.
Ook heeft zij beloofd om een gedicht te sturen over het incident waar onze correspondent in het vorig artikel over heeft gemeld.
Murdockyoufool –de eigenlijke stadsdichter- is niet meer te traceren, en we denken er dus maar aan om over te stappen naar een wat zekerdere factor.

Hier het gedicht!

’n Rondje Hellemond

Toen wij op ne zondaggemèrrege
dur de Warandelaan
nor de mis fietsten,
zag ik ze laupe, die vrou
mi un van ping verwronge gezicht
krek of dè ze op de vlucht waar.
Alles verloate, alles verlore…
Mar dè waar ut nie, neie, neie!
Ze deej ut vur hurre lol,
Want ze dee un “Rondje Hellemond”;
Ze waar an ut trimme same mi hurre mens.

Maria van de Looverbosch

Pakka. helmos@freemail.nl

VUURWERK !


Van onze correspondent uit Helmond.

Woensdag 16 augustus was het dan zo ver, en werden de kanonschoten afgevuurd bij het kasteel in ons mooie centrum!
Waarom er schoten afgevuurd werden, is ons eigenlijk niet duidelijk geworden, maar misschien dat een andere Helmonder hier het antwoord op weet.
Feit blijft dat er door deze Aktie wel drie gewonden zijn gevallen.
Hier kunt u het verslag lezen!

Houdoe helmos@freemail.nl

dinsdag, augustus 15, 2006

ONTDEKT OP INTERNET !


Beter laat dan nooit zeg ik dan maar!
Natasha attendeerde mij op een opmerkelijke site, waarop alle wetenswaardigheden over ons beminnelijke stadje te vinden zijn.
De ‘Helmond-blog’ is werkelijk een heel leuke site, en we hebben hem dus maar snel als favoriet opgenomen.
We zullen hem doorlinken zodat u later makkelijk terug kunt keren naar deze blog.
Ook vonden we nog een leuk logje, namelijk diverse moppen over Helmond.
Uiteraard willen wij u deze niet onthouden, en linken hem bij deze door.
Geniet er maar van.

Pakka. helmos@freemail.nl

HELMOND !


Van onze correspondent in Helmond.

Huh?, correspondent?
Ja, ja, mensen, ik wordt er steeds maar weer mee geconfronteerd de laatste tijd.
Mijn blog vriendjes even lekker naar Abchasië (hier en hier) voor een verkapt vakantiereisje, daarna de één –journalistiek verantwoord noemt hij het maar!- lekker op bezoek rond de poolcirkel, en de ander een terrasje pikken met Guus Hiddink.
Allemaal onder het motto, we zijn correspondenten, dus het is allemaal toegestaan.
Dus beste lezers!
Ik heb mij zojuist gebombardeerd tot de eerste correspondent in Helmond.
Als eerste wapenfeit ga ik –met fototoestel bewapend- mij begeven in het gevaarlijke en onherbergzame centrum van ons stadke.
Dit gaat gebeuren tijdens ons jaarlijkse ‘CatsTown’.
Dit Jazz evenement gaat vrijdag 18 augustus weer van start, en daar ik verwacht dat er ook dit jaar weer de vonken vanaf zullen spatten, zal deze nieuwe correspondent zeker van de partij zijn.

Pakka (of moet ik nu zeggen Houdoe) helmos@freemail.nl

donderdag, augustus 10, 2006

BOEKEN ! (2)

Één boek dat ik heb gelezen tijdens mijn verblijf in Moskou, heeft mij vreselijk dwars gezeten.
Namelijk het boek van Anna Politkovskaja.
Natuurlijk mag men zelf weten hoe men Rusland van deze tijd bekijkt, maar als men het dan allemaal zo zwart-wit wilt bekijken, vraag ik mij af of je dan nog wel in zo’n land thuis hoort!
Uiteraard heeft zij op een aantal punten gelijk, en is de regering, of het systeem vreselijk corrupt, maar moet je dan werkelijk alles zo donker zien als dat Anna dit ziet?
Ik denk het niet!
In Rusland – en met name in Moskou – is het gebruikelijk dat je de middenweg kiest.
Natuurlijk is dit niet altijd goed te praten, en zijn er zaken waarvan je denkt dat dit niet de regels zijn die in het westen gelden! (Hoewel)
Wij hebben bijvoorbeeld een ervaring, waarvan we achteraf dachten, dit zou in Holland niet mogelijk zijn, maar dat maakt Rusland, en het leven daar, nog niet slechter.
Zij stelt in haar boek dat de Russische soldaat aan de gruwelen van de meerdere is overgeleverd, en dit is juist!
Onze oudste zoon was Rus van nationaliteit, en we hebben hem tot Nederlander genaturaliseerd om te voorkomen dat hij in het Russische leger dienst zou moeten nemen.
Hij is vrij donker van uiterlijk, en zou om die reden dus naar de oorlog tegen de Tsjetsjenen verbannen kunnen worden.
Anna heeft op dit feit zeker een punt gescoord.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik dit boek eigenlijk in fases gelezen heb.
Ik ben er in begonnen, en na twee hoofdstukken heb ik het even naast mij neer gelegen om in een ander boek te beginnen, omdat ik het werkelijk te zwart-wit vond.
Echter ben ik dan weer zo dat ik toch ook haar mening wil lezen, en ben na twee weken toch weer begonnen in het boek.
Wat mij het meest tegen de borst stuit is het feit dat ze de verantwoordelijkheid geheel bij de Russische overheid wilt leggen.
Dit is geheel onjuist!
Bijvoorbeeld over de gijzeling van ‘NORD=OST’
Natuurlijk heeft de overheid gefaald, ze zouden zich zelfs de ogen uit de kop moeten schamen, maar het blijft een feit dat de terroristen verantwoordelijk blijven voor de doden!
De regering kan alleen het feit worden verweten dat zij niet direct aan de betreffende medici heeft door gegeven welk gas is gebruikt, maar de gijzeling in het theater is uitgevoerd door de Tsjetsjenen, en zij zijn dus verantwoordelijk voor de vele slachtoffers!
Misschien heel ongenuanceerd gesteld, maar men kan hier natuurlijk nimmer omheen!
Ook voor het bijgevoegde stuk uit het boek maak ik mij tot nu toe nog vreselijk kwaad!
In Beslan zijn veel kinderen omgekomen, en de trouwe lezers van onze weblog weten dat wij vreselijk veel medeleven hebben met de nabestaande van deze ramp, maar is dit dan alleen de schuld van de overheid?
Kom toch!!
Tsjetsjenen – hoewel ook dat blijkbaar een vraagteken blijkt te zijn, want de rebellen-leider ontkent dit duidelijk! – houden dagenlang kinderen en ouders gegijzeld, en honderden kinderen overleven deze actie niet.
Dan moet je het maar allemaal normaal vinden, en de schuld bij de overheid leggen.
Sorry Anna, maar dat gaat er bij ons dus niet in.
Hoeveel feiten je ook aandraagt, de werkelijk verantwoordelijke personen zijn toch echt de Tsjetsjenen, en deze personen hebben er voor gezorgd dat er zoveel haat is onder de Russische bevolking.
Iedere Hollander welke sympathie voor deze mensen hebben, moeten maar even terugdenken aan de gijzelingen van de molukkers.
Natuurlijk zijn niet alle Tsjetsjenen verantwoordelijk voor deze daden, en ik keur de daden welke de Russen bij, bijvoorbeeld deze persoon, hebben gepleegd totaal niet goed, ik verafschuwd ze zelfs, maar het is een logisch feit van het aldoor in onzekerheid leven.
Wat als zo’n politie agent zelf een dochtertje verloren heeft bij een actie van deze terroristen?
Ik hoor de critici al roepen, dan moet je zo’n man niet op zo’n klus zetten!
Weet u hoeveel burgerlijke slachtoffers er in de loop der jaren gevallen zijn?
Als de Russische overheid iedereen uitsluit voor een dergelijke zaak, blijft er verdomd weinig mensen over om deze zaken te behandelen!
Maar goed, Uw mening is de belangrijkste, en indien u de reportage gezien heeft over Beslan, moet u zich er maar een mening over aanmeten!

Bestellen : Poetins Rusland
ISBN 90 445 0748 6

Pakka. helmos@freemail.nl

FERNANDO RICKSEN !


Dick wil zekerheid met zijn Zenith St. Petersburg, want na de Turk Tekke, heeft hij ook Fernando Ricksen aangetrokken.
Een aantal jaar geleden had hij deze speler al van AZ naar Glasgow gehaald, en nu wil hij dus weer met de speler een poging wagen om het tij in Petersburg te keren, want dat het nog verre van goed gaat in de tsarenstad, is duidelijk.
Het wil maar niet lukken om de ploeg op het juiste spoor te krijgen, terwijl ze afgelopen jaar toch aan Europa duidelijk hebben gemaakt dat er met deze ploeg rekening dient te worden gehouden.
Toch gun ik Dick Advocaat wel het succes dat hij voor ogen heeft.
Fernando zal echter een probleem geval worden, want in Glasgow heeft hij een groot alcohol probleem opgelopen, en als men weet dat er in Rusland op iedere straathoek bier of vodka te kopen is, zal de verleiding wel heel groot zijn voor deze speler.

Pakka. helmond@freemail.nl

HOLLANDSE CLAN !


Na Quincy Owusu, Guus Hiddink, Dick Advocaat, en Cor Pot, – later zal ik nog over Fernando Ricksen vermelden – heeft nu dus ook Joop Alberda zich aan dit rijtje toegevoegd.
Hij heeft zich als assistent van Guus gemeld bij de Russische bond.
Morgen reist hij naar Moskou om de laatste puntjes op de I te zetten, en kan daarna dus als één van de Nederlanders die in Russische dienst is, door het leven.
Joop is het meest bekend van het volleybal, maar heeft ook al wat werk voor de KNVB gedaan.
En, indien zijn werk hem bij de voetbalbond niet bevalt, kan hij altijd nog terecht bij de volleybalbond.
Lees hier het verslag over de opmerkelijke overgang van Joop Alberda.

Pakka helmos@freemail.nl

BOEKEN !


Zoals ik reeds voor onze vakantie had gemeld, lees ik nogal wat boeken tijdens mijn verblijf in Moskou.
Dit jaar hebben weer een stuk of acht boeken de revue gepasseerd, en misschien is het wel een leuk idee om deze boeken nader toe te lichten.
Allereerst het boek van vriend Coen van Zwol.
Ik was uiteraard op de hoogte van zijn schrijvers capaciteit, en was dan ook niet echt verrast van de aandacht welke hij weet te trekken op de lezer.
Het verhaal is een aaneensluiting van onbenulligheden van Artsen zonder Grenzen en die van de Nederlandse regering.
In het land van het harde leven blijkt dat je niet zomaar even cowboytje kan spelen, en daarom heeft Arjan dus ook bijna twee jaar vast gezeten.
Fouten, intriges, dreigementen, en misverstanden, komen aan bod in dit werkelijk schitterende boek over de ontvoering van de destijds geworden BN-er.
Prima werk Coen!
Ik heb een video gevonden over deze zaak, en deze kunt u hier bekijken.
Hij is afkomstig van Netwerk, en is – helaas – uit de tijd dat Arjan ongeveer acht maanden gevangen zat.

Bestellen : Gijzelaar van de Kaukasus.
ISBN 90 446 0503 8

Pakka helmos@freemail.nl

maandag, augustus 07, 2006

HOLLANDSE ANTI-KIP !


Deze week is bekend geworden dat door de nieuwe ontwikkelingen in de kippen wereld, de import van Hollandse kippen naar Rusland wordt gestaakt.
Althans dit is de verwachting.
Jammer, want als je ziet welke ladingen kip er in Rusland wordt geconsumeerd, denk ik dat het een aderlating voor de Nederlandse markt zal zijn.
Zelf hebben wij de eigenaardige gewoonte om op onze laatste dag van ons verblijf in Moskou, nog snel even een gegrild kippetje te kopen, om diezelfde avond in Holland, deze op te peuzelen.
Compleet in een Hollandse warmhoudzak – helaas is deze al bij het afval terecht gekomen, anders had ik er een foto van gemaakt om het te bewijzen -, deze gebruiken de russen voor het vervoer van de warme kip naar huis.
Er komt dus waarschijnlijk stagnatie in ons consumeren van de Hollandse kip in Rusland, en ja, de Russische kippen spreken toch maar een vreemde taal voor ons Nederlanders, dus deze zullen wel niet zo lekker zijn!
Lees hier het gepubliceerde artikel.

Pakka. helmos@freemail.nl

zondag, augustus 06, 2006

ПЕДОФИЛЫ – PEDOFILIE !


Waarom schrijf ik het eerst in het Russisch, en daarna in het Nederlands?
Heel simpel, In Nederland is het zo’n beetje gemeengoed geworden, maar in Rusland snappen ze er werkelijk helemaal niets van.
Ik kom op dit artikel naar aanleiding van een artikel van Coen van Zwol, en las daar een aantal reacties die ik graag zou willen behandelen om de verschillen in meningen eens te vergelijken.
Heel duidelijk is dat er verschillen bestaan in opvattingen tussen Russen en Westerlingen.
Deze zijn uiteraard ook niet verkeerd, maar misschien is het verstandig om de verschillende opvattingen eens wat toe te lichten.

Irina – lees nu eerst de reactie van Irina op het artikel -.
Waarschijnlijk heeft ze wel gelijk, en zijn wij in het westen wel te gemakkelijk met het accepteren van zulke uitwassen!
Dat zij stelt dat iedere Rus, of Russin (want ik neem aan dat Irina Russische is!) die in het westen wilt wonen, een bevrijding voor Rusland is – dat maak ik uiteindelijk op uit haar woorden -, is natuurlijk de grootst mogelijke onzin.
Ik neem aan dat dit in een opwelling is gezegd, en dat zij ook wel snapt dat de Russen in het buitenland ook heel gelukkig kunnen leven.

Errol – lees nu eerst de reactie van Errol op het artikel -.
Vind u het erg als ik hier alleen maar op reageer dat hypocratie in het westen is uitgevonden!
Verder wil ik niet eens op deze reactie reageren!

Pieter – lees nu eerst de reactie van Pieter op het artikel -.
Pieter, ik begrijp jou standpunt wel, maar denk ook eens aan de gedachte van een Russisch persoon.
Irina zegt dat zij niet religieus is, maar ik kan je verzekeren dat, buiten de communisten, de meerderheid van de bevolking orthodox is.
Dit wilt zeggen dat zij, net als de katholieken, geen pedofilie of homofilie accepteren.
Wie zijn wij dan om dat niet te accepteren?
Moeten die mensen dit dan maar slikken omdat wij dat ook doen?
Trouwens Peter de Grote was een groot Orthodox aanhanger, en zou dus zeker deze denkwijze niet accepteren!

Jozef – lees nu eerst de reactie van Jozef op het artikel -.
Dit is werkelijk een moeilijk geval, want die persoon snapt werkelijk helemaal niets van de Russische bevolking!
Hij begint al met het feit dat hij de Russen vrij goed kent, maar mijns inzien heeft hij het rode plein gezien en daarmee basta!
Hij stelt dat pedofilie ook in Rusland voor komt.
Natuurlijk Jozef, ook in Rusland komt pedofilie voor, maar daar word niet direct zo’n partij toegelaten.
En is er door het onder de aandacht brengen van deze problematiek minder pedofilie in Nederland gekomen?
Wat het probleem is – en ik denk dat Irina dit ook bedoelt -, is dat er de kans gegeven wordt aan die groeperingen om hun uitingen naar buiten te brengen.
Misschien zullen zij geen zetels in het parlement halen, maar zij krijgen de kans om mee te doen.
Nu kun je natuurlijk vanuit het oogpunt van het vrije? Westen stellen dat zij ook de kans moeten hebben om hun meningen te kunnen uiten, maar is dit dan wel zo verstandig?
Maar goed, aldus Jozef, doe er uw voordeel mee!

Als laatste neem ik Lennart.

Lennart – lees nu eerst de reactie van Lennart op het artikel -.
Ten eerste Lennart – ik heb mij hier speciaal even in verdiept – is niet Rusland het eerste pedofiele land, maar de Baltische staten Letland en Litouwen.
Daar komen de producties vandaan waar jij op doelt.
Wees blij met jouw pedofielenpartij, en geloof vrij in de uitkomst dat er niemand op zal stemmen, maar zeur niet achteraf als er toch nog mensen op gestemd blijkt te hebben.
Denk eens na man!

Irina, ik snap jouw gedachte wel, ik wens je meer dan goeds!

Nederlanders denk eerst even na voordat je jouw mening publiceert!
Er zijn ook nog andersdenkende mensen!

Pakka. helmos@freemail.nl

TEGENWOORDIGE RUS !


Tijdens onze vakantie heb ik mij er over verbaasd dat er zoveel zogenaamde “ASO-BAKKEN” bij zijn gekomen in Moskou.
De welgestelde Rus is dus ook het afgelopen jaar weer flink gestegen.
Geen probleem uiteraard, want hoe meer van die gevaartes de wegen van Moskou gaan bevolken, hoe beter het gaat met het land.
Ik heb mij vreselijk vermaakt tijdens een bezoek aan de notaris voor het verkrijgen van een aantal documenten.
We moesten dit doen bij een notaris aan de Tverskaja, de grootste winkelstraat van Moskaou, en ik zou even buiten blijven staan, zodat ik een sigaretje kon roken.
Wie ooit wel eens in Moskou is geweest, en dus zeker deze straat heeft bezocht, weet dat het parkeren een groot probleem is.
Schuin parkeren is een must, en dan staan ze ernaast te wachten op een plekje.
De dames van de welgestelde komen uiteraard in hun PIV’s zaniken omdat er geen plek is, en de parkeerwachters zoeken daarop naargeestig naar een plaatsje om de rijke dames van dienst te kunnen zijn.
De welgestelde van Moskou verschillen niet zoveel van die uit ons land, want na terugkomst bij hun auto, schelden ze meestal omdat zij het verschuldigde bedrag bij moeten betalen, terwijl ze weten dat zij weer eens te lang in de schoenenwinkel hebben vertoefd.
Toch zou de werkwijze van Moskou wel een redelijke oplossing voor Amsterdam zijn, want het parkeerbeleid in de binnenstad van Moskou is een stuk vriendelijker dan hier in Holland.
Als je bijvoorbeeld je auto parkeert in de binnenstad van Moskou – daar waar parkeerwachten staan – geef je geld aan de parkeerwacht voor de tijd die je denkt nodig te hebben.
Hij koopt een kaartje bij de automaat, en overhandigd deze, waarna hij een bonnetje achter de ruitenwisser steekt met de aankomsttijd, en het betaalde bedrag.
Bij terugkomst kijkt de parkeerwacht op het bonnetje, en verrekend het verschuldigde bedrag – wat meestal gepaard gaat met een fooi – en er is geen vuiltje aan de lucht.
Geen boetes, geen wielklem, en geen gezeur over de tijd die je er hebt doorgebracht.
Misschien kunnen Nederlanders hier iets van leren!

Pakka. helmos@freemail.nl

zaterdag, augustus 05, 2006

ARTIESTEN EN GAYS KOMEN ER NIET IN !


Waren het de eerst de gays die uit Moskou werden verdreven!
Na eerder deze week Eric Clapton, is nu ook Madonna verdreven van het Rode Plein.
Van de gay-pride kan ik mij nog iets voorstellen, u moet bedenken dat Rusland nog niet zo vrijdenkend is dan de meeste westerse landen.
Ook speel natuurlijk de religie een grote rol.
Na de invoering van de democratie, heeft een heel groot deel van de Russische bevolking zich weer tot de Orthodoxe kerk gericht, en zoals u wel kunt vermoeden, is deze kerk nu niet zo gelukkig met de homo’s in de wereld.
Vind het dom of niet, maar de religie verdient het om gewaardeerd te worden, dus dit jaar, volgend jaar, en waarschijnlijk dat jaar daarop, geen Pride.
Eric Clapton snap ik eigenlijk niet.
Het is een ster die natuurlijk gewoon in Moskou hoort op te treden.
Tijdens onze vakantie heb ik regelmatig de billboards gezien met de aankondiging van zijn optreden.
Als Sting in het Olympisch stadion kan optreden, waarom de meester Clapton dan niet op het rode plein?
Van Madonna vind ik het eigenlijk heel begrijpelijk.
Je moet wel een heel grote kronkel in je hoofd hebben om je te laten kruisigen in de nabijheid van zulke belangrijke kerken!
Misschien voor een aantal onder ons een oudbollige gedachte, maar waarom geen respect voor anders denkende?
Feit is dat Madonna haar concert moet verplaatsen naar het zuiden van Moskou, en daar kan het allemaal geen kwaad, want daar leven de meeste on-religieuze inwoners van Moskou, dus kan het geen kwaad!

Pakka. helmos@freemail.nl

DOMODEDOVO VLIEGTUIGLOOS !


Jarenlang was het, het vertrouwde beeld dat ons er aan herinnerde dat we weer in Moskou aangekomen waren.
Normaal vliegen we op de tweede luchthaven van Moskou, en als je dan het aankomst gebouw uitliep en op de parkeerplaats was beland, was dit toestel het eerste dat je zag.
De oude Tupolev Tu-114 van Aeroflot.
Afgelopen maandag hebben we het nog kunnen aanschouwen, en via dit toestel afscheid van Moskou genomen.
Helaas is hij nu dus niet meer.
Een heel vreemde gewaarwording kan ik u zeggen.
Toch is het de realiteit, lees maar!
Пока, Poortwachter, je was jarenlang ons vertrouwd beeld!

Pakka. helmos@freemail.nl

DOWNSIDE UP ! (2)

Wederom een makkelijk dagje voor ons, geeft niet want het weer hier word juist weer wat beter, en dus kunnen we ons met een koel drankje snel op ons terras gaan nestelen.
De volgende bijdrage is van Remco Reiding van de GPD en BNR Nieuws-radio.

Mensen storten hé!
Het geld is vreselijk hard nodig, en de Moskou clan vecht zich te pletter voor iedere cent.

Nummer 41

De weg maakt een lichte buiging naar rechts. Kettingen verplaatsen zich over tandwieltjes. In de verte wordt de weg steeds smaller, totdat hij in de horizon verdwijnt. Nummer 41 hoort het angstaanjagende geklik van de kettingen en herkent het vooruitzicht. Hij schakelt en zucht diep. De weg loopt weer omhoog.

Langzaam kruipt het achterwiel van de renster van de Shell-ploeg verder weg. Daar ziet nummer 41 de eerste schaduw al komen, gevolgd door een wiel en een paar benen. Het is die renner met verband rond zijn knie. O zo pijnlijk. Maar als de heuvels opdoemen, doemt ook de knie op. Hij maalt onverbiddelijk door en houdt aansluiting, terwijl nummer 41 de kopgroep meter voor meter moet laten gaan.

Broekhuizen, Popov, Tuinstra, ze rijden allemaal langs. Daar is ook Sasha de Hamer. Nummer 41 verafschuwt hem. Op de moeilijkste stukken komt hij uit de achterhoede plots tevoorschijn om ogenschijnlijk moeiteloos aan te pikken met de besten en de mindere broeders met groot verschil in snelheid te passeren. Als hij voorbijkomt, deelt hij bij wijze van spreken een harde mentale klap uit met de hamer.

Nummer 41 schakelt maar weer een tandje kleiner. Hij rijdt zijn eigen tempo. Korte beklimmingen zijn niet fataal. In de afdaling of tijdens stukken vals plat haalt hij de meeste iele lijfjes of krachtige kuiten van de klimmers weer bij. Maar hoe langer een beklimming duurt, hoe moeilijker hij het krijgt. De ademhaling wordt zwaarder, de benen gaan langzamer rond, het stuur zwabbert steeds meer van links naar rechts.

De renster van de Ambassade-ploeg komt voorbij. De Tank met zijn zware lichaam passeert. Die kamikazepiloot van Jansen en Jansen schommelt langs. Nummer 41 houdt even in, zodat het gevaar op de weg zich veilig een weg naar voren kan banen.

Klik, klik. Nummer 41 schakelt terug. Middelste blad, kleinste versnelling. Behang eraf, denkt nummer 41 in zichzelf, als hij naast zich kijkt. Hij ziet een lijf met schaafwonden voorbijkomen. Behang eraf, over die wielerterm is de vorige dag nog gelachen, maar nummer 41 tovert zelfs geen glimlach op zijn gezicht. Deze beklimming is bittere ernst en dat zijn valpartijen met schaafwonden ook.

De zwaailichten van de politiewagen die de kopgroep begeleidt, verdwijnen uit het zicht. Van alles komt nummer 41 nu voorbijzetten. Dunne konten, dikke konten, jonge benen, oude benen, pijnlijke knieën, schaafwonden. Het wachten is op de bejaarden en de eenbenigen, denkt nummer 41 sarcastisch, terwijl hij zijn lijdensweg verlengt door nog een tandje lichter te schakelen.

De bomen langs de omhoog kruipende weg lijken eindeloos. Elk steentje in het asfalt is voelbaar. De billen door zeer, de derde en vierde bal zijn op het harde zadel in aanmaak. Nummer 41 voelt zijn benen vollopen en schakelt nog maar eens. Nog één tandje kleiner en het kleinste verzet is bereikt. De geest laat het afweten. Waarom rijd ik hier in hemelsnaam nog, vraagt hij zich af.

Weer moet nummer 41 een achterwiel laten gaan. Hij denkt aan afstappen, kijkt achterom en ziet nog maar een handjevol renners. Potverdorie, denkt hij, ik ben toch geen achterblijver, geen verliezer. Ik hoor hier niet.

Nummer 41 ziet het snot voor zijn ogen en stoempt verder. Tergend langzaam draaien zijn benen rond. Mijn hemel, daar is die oude knar die van geen opgeven weet. Natuurlijk heeft nummer 41 wel bemerkt hoe er af en toe een handje aan te pas komt om de renster omhoog te duwen, maar toch. Zij is er nog steeds bij en ik, denkt nummer 41, ik word hier gewoon voorbijgereden.

Nummer 41 heeft geen oog meer voor de achterwerken die voor hem deinen op de steile weg. Hij heeft de blik op oneindig staan. Dan ineens hoort hij het geronk van een motor. Hij kijkt verschrikt opzij en ziet de wagen van de dokter. Nummer 41 kijkt achterom. De bezemwagen… Hij veegt ongenadig de zwakste zielen van de weg en nummer 41 is het eerstvolgende slachtoffer dat van de deelnemerslijst kan worden geschrapt.

Nummer 41 denkt al aan opgeven als plotseling de pijn uit zijn benen verdwijnt, de fiets vaart maakt en warempel een paar billen in zicht komen. Op zijn pijnlijke rug voelt nummer 41 de oorzaak van dit tijdelijke gemak, dit ene moment van verlichting in de hel van Roeza. Het zijn de handen van de beste knecht van het peloton. Hij is de vriend van de zwakken en als lid van de Downsideup-ploeg niet te beroerd ook renners van andere ploegen te duwen. Allen hebben ze het heerlijke gevoel van de handen op hun rug gevoeld en het effect gemerkt. Hij duwt eenlingen terug tot de achterste rijen van de ‘bus’, de groep van achterblijvers.

Nummer 41 put er moed uit en warempel, de top van de berg komt in zicht. Nog honderd meter, nog vijftig, twintig, tien. Ja, ja, ja, we zijn er. De finish van de etappe.

Daar zijn ze, de gelukkigen. Ze liggen langgerekt in het gras, zoals Van Zwol, die zich Superman noemt. Of ze staan fier rechtop alsof er nog geen meter is gefietst, zoals Bootsma van de Friesland-ploeg. Nummer 41 probeert zijn benen over de stang heen te krijgen en ploft neer. Zijn benen zijn verlamd, zijn kont lijkt het meesterwerk van een slager, zijn handen trillen en zijn adem stokt. Maar nummer 41 heeft zijn doel bereikt.

Aldus Remco, die buiten grandioze stukjes schrijven, ook zijn hart dus op de juiste plaats heeft.
Hier nogmaals het rekeningnummer.

37.29.39.678, tnv R. Reiding te Moskou.

Pakka. helmos@freemail.nl

vrijdag, augustus 04, 2006

DOWNSIDE UP !


We gaan ons er even heel makkelijk vanaf brengen de komende dagen.
De volgende bijdrage is van Coen van Zwol van het NRC.

Aan familielid, vriend of collega,

Eind augustus nemen wij opnieuw deel aan de Downside Up Bikeride. De opbrengst is bestemd voor Downside Up, een organisatie die opkomt voor kinderen met het Downsyndroom en hun ouders. Deze stichting haalt een vijfde van haar budget uit deze jaarlijkse fietstocht.

In Rusland was het tot voor kort ongewoon dat kinderen met het syndroom van Down bij hun ouders te laten opgroeien. Artsen raadden ouders aan een baby af te staan aan een internaat en het verder te vergeten. Kinderen met Downsyndroom zouden niet leerbaar zijn, nooit leren praten, zitten of lopen. Veel ouders doen dat dus maar, de dokter zal wel weten wat het beste is.

Men heeft zo zijn redenen om kinderen met het syndroom van Down diep in de kelders van de internaten te verstoppen. Op handicaps rust in Rusland vaak een stigma. Voor de ouders omdat zij het door drankzucht of ‘gedegenereerd gedrag’ zelf hebben veroorzaakt, voor kinderen omdat zij ongeluk brengen of zelfs besmettelijk zijn. Ik heb zelf gezien hoe iemand voor de voeten van een kind met het syndroom van Down op straat spuugde om het boze oog af te weren. Ik heb een moeder ontmoet die zich zo voor haar kind schaamde, dat ze er jarenlang in slaagde hem voor de medebewoners van haar ‘kommoenalka’ verborgen te houden. Een niet geringe prestatie, want een kommoenalka is een woonhuis waar meerdere gezinnen zeer dicht op elkaar wonen en vaak een gemeenschappelijke keuken, douche en toilet delen.

Downside Up probeert dat stigma te doorbreken en de ouders over te halen hun kinderen zelf op te voeden. Het alternatief is een internaat, en daar komen de meeste kinderen met Down nog altijd terecht. Veel Russische internaten zijn slonzig, armoedig en overvol. De staf is overwerkt of onverschillig: Human Rights Watch omschreef Russische internaten als een ‘kindergoelag’. De sterfte onder kinderen met het syndroom van Down is er schrikbarend hoog, vooral onder baby’s. Noodzakelijke medische ingrepen worden achterwege gelaten en veel baby’s komen om door een gebrek aan aandacht.

Downside Up doet daar iets aan. Het begeleidt de kinderen op professionele wijze en helpt de ouders hun kind een zo optimaal mogelijke ontwikkeling te laten doormaken. Ook organiseert Downside Up cursussen en seminars voor leraren en medisch personeel in heel Rusland. Inmiddels is men in Moskou al zover dat sommige kleuterscholen kinderen met het Downsyndroom aannemen.

Afgelopen jaar liepen 550 families mee in de programma’s van Downside Up. Eind mei opende ze na jaren in een krap pandje in de binnenstad een nieuw centrum in een voormalige kleuterschool. (na lang uitstel, omdat de lokale ambtenaren alleen voor smeergeld bouwvergunningen afgaven. Hoewel Downside Up dat zelf netter verwoordt; zie:
http://www.downsideup.org/event_of_the_year.htm).

Wij betalen samen 2.400 dollar om deel te nemen aan de fietstocht, waarmee drie kinderen met het syndroom van Down een jaar lang in een programma meelopen. Zelf zetten we 750 dollar in. Wil jij Downside Up sponsoren? Stort dan een bijdrage op Girorekening 1591442
t.n.v S. Sijperda, C.N. van Zwol, p/a Dobbenwal 148, Assen
Onder vermelding van ‘Downside Up’.
Elk bedrag is welkom, hoe klein ook. Wil je deze brief doorsturen aan anderen die mogelijk geïnteresseerd zijn? Alvast heel erg bedankt! Meer weten over Downside Up? http://www.downsideup.org/

Pakka. helmos@freemail.nl

donderdag, augustus 03, 2006

STEUN AAN ONZE BLOG-VRIENDEN !


Waarschijnlijk zal de Red Square Charity Bike Ride u weinig zeggen, net als de stichting Downside up.
Toch zijn deze twee zaken vreselijk belangrijk voor de geestelijk gehandicapte kinderen van Rusland.
De mensen die zo’n gehandicapt kindje krijgen worden in Rusland geadviseerd om het af te staan aan een raad, waarna het kind in een instituut wordt gestopt.
Misschien heel ongenuanceerd gesteld, maar zo gaat het uiteindelijk wel in de meeste gevallen.
Voor ons is dit moeilijk te bevatten, en kunnen daar natuurlijk niet mee leven.
Dit is één van de donkere kanten van Rusland, en daar moet iets aan gedaan worden.
De stichting is al een aantal jaren hiermee bezig, en probeert dit op vele manieren uit te buiten.
Één van die manieren is door geld in te zamelen met een soort sponsor-race per fiets over een heuvelachtig parcours.
Hoe wij op dit onderwerp komen is eigenlijk heel eenvoudig te verklaren.
Tijdens ons gezellige uitje met de familie Reiding en de familie van Zwol in Moskou, vertelde Remco (op de fiets Rembo) ons over de komende race, en na het bezoekje aan Coen, wisten we waarover dit allemaal nu eigenlijk ging.
Wij vinden het klasse van deze gasten dat zij zich hier voor willen inzetten, en vragen daarom graag aan u, om een bedrag over te maken (dit hoeft helemaal geen groot bedrag te zijn, 5 euro of zoiets is ook welkom natuurlijk) op de rekening(en) die wij onderaan het artikel plaatsen.
Om nog meer informatie in te kunnen winnen over dit onderwerp, kunt u hier klikken voor het artikel van Coen, en hier, en hier voor die van Remco.
Remco, ik heb een plaatje van je geleend (alvast bedankt hiervoor), en ik zal hem na de race weer terug geven.
We zullen u op de hoogte houden over de ontwikkelingen van dit projekt.

Rekeningnummer 1. - 37.29.39.678, tnv R. Reiding te Moskou.
Rekeningnummer 2. - 1591442, tnv C.N. van Zwol, Dobbenwal 148, Assen. onder vermelding van ‘Downside Up’

Pakka. helmos@freemail.nl

woensdag, augustus 02, 2006

HUIS GEZOCHT !


Niet voor ons, maar voor die arme oom Abram.
Oom Abramovitsj is waarschijnlijk zijn krappe appartementje in Londen meer dan beu, want hij heeft een bod uitgebracht op een villa op het Italiaanse eiland Capri.
Op het 10,36 vierkante kilometer grote eiland staan een huisje op een berg dat hij wel graag zou willen kopen, maar hij heeft nog niet genoeg gespaard en kan, in plaats van de gevraagde 35 miljoen, maar 30 miljoen uittrekken voor het stulpje.
Bovendien vind hij het ongepast dat hij voor dat geld niet eens een helikopterplatform mag laten plaatsen, want dat is op het eiland verboden.
Arme Oom Abram, zal hij toch vier hoog achter, in Londen moeten blijven wonen.

Pakka. helmos@freemail.nl

dinsdag, augustus 01, 2006

TERUGKOMST VANUIT HET PARADIJS !

Zo, we zijn weer in het land der levende, en hebben inmiddels de draad weer opgepakt.
Een zeer drukke, maar fijne vakantie zit er weer op, en helaas moeten we weer aan de realiteit van het leven gaan wennen.
Daarom zijn we blij dat we onze webblog-vriendjes nog hebben, zodat we onze gedane ervaringen met hun kunnen delen.
Zo ook de ontmoeting met twee andere bloggers, te weten Remco met zijn gezin, en Coen met vrouw en kinderen.
Een heel leuke ontmoeting met een leuk slot.
Na wat getelefoneer heen en weer, besloten we met alle gezinnen in ‘Starlite’ te gaan eten en drinken, terwijl de kinderen dan fijn konden spelen.
Nu, dit hebben Natasha en ik geweten, want de aanwezige fontein en vijver, werkten als een magneet op ons Pierre, en dit resulteerde aan het eind van de avond, dat hij met een plons in de vijver terecht kwam.
Leuk natuurlijk, maar je moet nog wel naar huis, dus van Misha, de zoon van Coen en Sieta, leende we een sweater en een onderbroek, en zijn daarna maar met een taxi naar huis gereden.
De volgende dag zijn we naar het huis van Coen gegaan om de in bruikleen gekregen kleding terug te brengen, en hebben we nog wat beter kennis met elkaar gemaakt.
Fijn om weer nieuwe mensen ontmoet te hebben in dat verre Moskou.

Pakka. helmos@freemail.nl